Hulya Yetisen
09/12/2010
Eski zamanlarda Yahudiler, günah çıkarmak için, bir keçi seçip tören eşliğinde, tüm günahlarını o keçiye yükler ve böylece yaptıkları kötülüklerden arındıklarını düşünürlermiş. Türk adalet sistemi de Pınar Selek’i ‘Günah Keçisi’ ilan etti. Türk Yargısı’nın Keçiyle olan bu ezeli husumeti bugün de devam ediyor.
İstanbul Mısır Çarsısı’ndaki patlamayla gündeme gelen Selek, 12 yıl süren bu davadan iki kere beraat etmiş, çelişkili rapor ve yalan beyanlarla hakkında müebbet hapis istemiyle yeniden dava açılınca ülkesini terk ederek, adı sürgün olan bir yolculuğa çıkmıştı.
“Nasılım? Çok zorlandığım bir dönem bu. Parçalanarak, yaralanarak, gerilerek ama üreterek, keşfederek, dokunarak geçiyor günler. Acıyla ve mutlulukla.......” derken bile Pınar, duyarlığı körelmiş, acımasız, kıyıcı kişilere inat bir güzellikte, her zaman olduğu gibi gülümsüyordu. Bir çocuk saflığında, bir masal dünyası özleminin dile getirilişiyle........
Pınar’ı yazarken.. aklıma İzlanda’yla ilgili bir hikâye geldi,...İzlanda, tuhaf bir biçimde hep kendi ayak izlerini yaratan,sonra da bu ayak izleri, karla silindiği için, hayatı boyunca bu izleri yeniden yeniden yaratmaya çalışan insanların doğdugu bir adadır.
Pınar da kendisini katliam sanığı olarak topluma tanıtılma girişimlerini, mücadeleci yaşamıyla,ayrımcılığa ve şiddete karşı durarak her defasında boşa çıkarmış, belleğimizde iz bırakmıştır..Hatırlamanın, O’nda anlamı var. Kaydı düşülmüş günlerin zihinde yer tutması ve yaşanmışlığın giderek belirginleşmesi gibi...Pınar’ın sakin duruluğunu, soylu yalnızlığını ve kalabalığını seviyoruz.
“Ben bu kısacık varoluş macerasını güzel yaşamak için adalet ve özgürlüğe ihtiyaç duyanlardanım. Bunun için politika yapmıyorum.Başkalarını kurtarmak için değil,mutlu olmak için, herkesinkiyle derinden ve karmaşık bağlara sahip olan hayatımı değiştirmek için....”
Sürgünde bir kadın Pınar Selek, bizi çağıran, hem dağ, hem vahâ, hem de ırmak.......
Rengârenk.
http://kurdistan-post.ru/yazarlar/yetishen/408-bir-pnar-selek-masal-hlya-yetien.html