Kim ki özne olmaya çalışır, ben de varım, biz de varız derse adalet sistemi tersine işlemeye başlar. Çünkü özne olmak, irade olmak, söz söylemek birilerini korkutuyor. Böyle bir insanla baş etmek için sistemin tüm araçları kullanılıp bu insanlar kapatılır, tahrip edilir ya da “daha kötüleri” yapılır. Varlığı, tehdittir artık. Bu ülkede buna sayısız örnek vardır. Pınar da maalesef bu örneklerden biridir. Yolu Amargi’den geçmiş, Pınar’ı tanımış herkes bilir, onun mücadeleci kişiliğini, insanlara olan sevgisini, özgürlüğe olan inancını ve de dilinin, yaşamının, eyleminin barış ve şiddetsizlik olduğunu. Bende yolu Amargi’den geçen ve hep geçecek bir kadın olarak Pınar’ın masumiyetine tanığım. Hem de 9 sene önce Amargi’ye adımımı atıp onunla tanıştığım ve gözlerine ilk baktığım andan itibaren. Umarım bu sefer farklı olur. Çünkü bir gün hepimizin adalete ihtiyacı olacak. Adalet mülkün, mülkü olanın iktidar olanın adaleti mi yoksa haklının masumun adaleti mi, hep birlikte göreceğiz. Emel Atmaca