Tiyatro sanatçısı Esmeray 24 Mayıs akşamı Depo'daydı. Pınar Selek'e atfettiği yeni oyunu “Bizim Atölye” adlı gösterisi için yoğun ilgi gösteren izleyenleriyle buluştu.
Daha önce “Cadının Bohçası” ve “Yırtık Bohça” gösterileriyle tanıdığımız Esmeray, bu defa Sokak Çocukları Atölyesi'ne katıldığı dönemi, Pınar Selek'le tanışmasını, sokaktan topladıkları çöpleri nasıl dönüştürdüklerini, atölyedeki tiyatro ve dergi çalışmalarını, Ülker Sokak’ta yaşanılanları, Pınar Selek'in uğradığı Mısır Çarşısı komplosuyla birlikte atölyenin nasıl dağıldığının hikayesini meddah üslubuyla anlatıyor.
Esmeray ile oyun sonrası “Bizim Atölye” üzerine kısa bir söyleşi yaptık:
Bu gösteri nasıl oluştu?
Bu hikayeyi hep anlatmayı düşünüyordum. “Cadının Bohçası” ve “Yırtık Bohça”dan farklı bir hikaye. Anlattıklarımı oturup yazmıyorum. Doğaçlıyorum. Sonra bir akış oluşturuyorum ve zamanla anlatının hikayesi oluşuyor. Tabi bu süreçte bana destek olan, dış göz olan arkadaşlarım da oluyor.
“Ben hep anlatıyorum. Anlatmasam çatlarım” diyorsun gösteride. Neden bu hikayeleri şimdi anlatıyorsun?
Yaşananlar, bu abuk subuk süreç... Artık zamanı geldiğini düşündüm. Bunları anlatmamın vakti şimdi. Yıllardır bekliyordum. Ben de o atölyenin parçasıydım, ama Pınar atölye üzerinden de suçlandı ve tek başına yargılandı. Atölyeye “terörist yuvası” dendi, “bomba ima” yeri dendi. Oysa biz -sokak çocukları, travestiler, seks işçileri bütün dışlanmışlar- atölyede yeni bir hayat kuruyorduk. Çöpleri dönüştürüp, vazolar, küllükler vs yapıyorduk, okuyorduk, tiyatro gösterileri hazırlıyorduk, yazıyorduk... Atölye sürecinin tanığıyım ve bunları anlatmak ihtiyacı duydum. Pınar'ın 15 yıldır yaşadığı komplonun gerçek yüzünü anlatmaya çalışıyorum.
“Bizim Atölye” Pınar Selek'le tanışmanız ve o dönem çalışmalarınıza dair hikayelerin anlatısından oluşuyor. Diğer atölye üyeleriyle birlikte sende yarattığı dönüşümü izledik. Dağıldıktan sonra benzer dayanışma ve biraradalıklar kurulabildi mi?
“Atölyemiz dağıldı ama sevgimiz hiç bitmedi” diyor Pınar. Ben de buna katılıyorum. Tiner çeken çocuklar atölyeye tinerle giremezdi. Seks işçiği yapanlar bundan vazgeçmenin yollarını aradılar. Atölyedeki çocuklardan kimi sokak ressamı oldu, kimi taksici, evlenenler, başka işlerle uğraşanlar.. Atölye sanatla, dayanışmayla, yaratıcılıkla hayatın nasıl dönüşebileceğinin örneklerinden biriydi. Atölye dağıldıktan sonra Amargi'yi kurduk. Şimdi Amargi kapandı başka birşey yapacağız. Yani hayat devam ediyor.
Pınar Selek'le nasıl dayanışıldı? Dayanışma şimdi nasıl?
Pınar cezaevine girdiğinde, sürekli ziyaretine gittik. Her ne kadar savcı bizi 'mekansızlar' olarak tanımlayıp tanıklığımızı reddetmeye çalışsa da tanıklık yaptık, mücadeleyi sürdürmeye çalıştık. Şimdi hem Türkiye'de hem dışarda çok büyük bir dayanışma var. Pınar için olmayan adalet hiçbirimiz için yok. Onun suçsuz olduğunu biliyoruz ve mücadeleyi sonuna kadar sürdüreceğiz. Bu akşam ki galayı Pınar Selek'le dayanışma grubu Hala Tanığız Platformu örgütledi. Hala Tanığız Platformu Pınar'ın bu komploda yaşadığı hukuksuzluğu takip eden, ve Pınar'la dayanışanlandan oluşan bir grup.
Bizim Atölye bundan sonra da gösterilecek mi?
Evet, şimdi önümüze yaz giriyor, sezon bitiyor. Bir de ben ameliyat olacağım. Önümüzdeki sezon kim isterse gideceğim. Eğer gösterim organizasyonu yapmak isteyen olursa iletişime geçebilirler. (SK/ÇT)
http://www.bianet.org/bianet/kadin/146943-yaratici-bir-dayanisma-hikayesi-bizim-atolye