Seninle hiç çay içmedik taşralı bir kahvehanede, ama seni tanıyorum.

Seninle hiç Kuledibi’nde sokakları arşınlamadık, ama seni tanıyorum.

Seninle çilingir sofrasını paylaşmadık hiç, ama seni tanıyorum.

Hiç elinin tutmadım seninle sohbet ederken; ama seni çok iyi tanıyorum, seni dostum biliyorum Pınar!

Harf harf okudum seni günlerce; kitaplarını, yazılarını, düşüncelerini, emeğini, yüreğini başucumda tutup dost sohbeti ettim seninle; olan biten adaletsizliklere, tüm dünyaca barışamayışımıza seninle birlikte öfkelendim.

Ayrımcılık ve şiddete bu denli karşı duran, karşı durmanın ötesinde çözüm arayan bir barış insanını o karşı durduklarıyla yok etmeye çalışsalar da; yine barış, yine kardeşlik, yine dayanışma kirli oyunlarını planlayana cevabını verecek ve sen onlara nefret bile duymayarak karşılarında olmaya devam edeceksin.

Barışacağız, senin de varlığınla; yolun sonundan önce yolda olmayı paylaşacağız.

Seni tanıyorum! Sana tanığım!

İyi ki bizimlesin!

Aslı Kırbaş